Non ti piace? Non importa! Puoi restituircelo entro 30 giorni
Non puoi sbagliarti con un buono regalo. Con il buono regalo, il destinatario può scegliere qualsiasi prodotto della nostra offerta.
30 giorni per il reso
W prezentowanej ksiazce podjalem problem ponownego ugruntowania Kantowskiej nauki o apriorycznosci. Przekonanie o jej prawdziwosci nie jest u mnie bezposrednim rezultatem studium Kantowskich dziel, ale rozpoczelo i umocnilo sie raczej w wyniku walki z atakami, jakich one doswiadczaly. Tak jak wiekszosc mlodych ludzi zajmujacych sie filozofia, tak tez i ja wzrastalem w przekonaniu, ze dokonalo sie historyczne przezwyciezenie Kanta. Dlatego tez, kiedy uswiadomilem sobie, ze ataki te nie dotycza Kanta, oslabilo to moja wiare przede wszystkim w znaczenie wspolczesnych interpretacji. Jednakze im bardziej zaglebialem sie w poglady, z ktorych wynikaly owe bledne sady, im lepiej je poznawalem, tym bardziej uporczywa stawala sie owa watpliwosc. A przeciez wydawalo mi sie niewiarygodne, ze Kant, od ktorego wszyscy chcieli wyjsc, mogl byc w gruncie rzeczy rozumiany inaczej, niz nauczaja i wyjasniaja go najwazniejsi (stimmführenden) znawcy. Przyznaje wiec teraz z wdziecznoscia, ze owa instancje autorytetow znaczaco oslabil fakt, iz nawet wsrod dominujacego kierunku empirystow, wysoko ceniono prawo Kanta; i wierze, iz juz niedlugo bedzie sie dziekowac Helmholtzowi za to, ze czesto i z naciskiem wskazywal na Kanta. Ale nawet to zachecajace spostrzezenie nie doprowadzilo mnie do pewnego i niezaleznego sadu. Wylacznie bowiem na drodze systematycznego omowienia problemu teoriopoznawczego nie mozna uzyskac pewnosci, w jakim stopniu ma slusznosc Kant zinterpretowany idealistycznie badz realistycznie, w jakim zas stopniu - Kant dany historycznie. (fragment Przedmowy do wydania pierwszego)