Droga zycia

Ten zbior filozoficzno-religijnych mysli i aforyzmow Lwa Tolstoja (1828-1910) powstal w ostatnim roku jego zycia. Sklada sie z tekstow uzupelnionych sentencjami innych myslicieli w swobodnej adaptacji autora. Taka metoda Tolstoj stworzyl spojna calosc stanowiaca jego zyciowe kredo i dzielo, ktore sam bardzo sobie cenil. Choc napisana w ciagu kilku miesiecy 1910 roku, Droga zycia jest owocem i ukoronowaniem jego wieloletnich rozmyslan na tematy przede wszystkim religijne, ktore podjal, gdy swoja wczesniejsza tworczosc literacka uznal za blaha. Teraz Tolstoj rozwaza kwestie fundamentalne i glosi radykalne rozwiazania w duchu ascezy sluzacej samodoskonaleniu moralnemu. Nie religia, bo wszelka religie odrzuca, lecz rozpoznawalny przez kazdego Bog kieruje jego zdaniem ludzka droga zycia. A tom zebranych tu mysli ma sluzyc za przewodnika tym, ktorzy na taka droge chca wejsc. Okazuje sie ona nielatwa nie tylko ze wzgledu na radykalizm nauk Tolstoja, lecz takze z uwagi na tkwiace w nich ekwiwokacje, jakie powstaja chocby ze zderzenia ostrej krytyki polityczno-spolecznej z idea powszechnej milosci i altruizmu. Nad wszystkim goruje wszelako zarliwosc autora, ktora w polaczeniu z jego geniuszem literackim moze przekonac nawet bardzo nieprzekonanych - jesli nie do praktyki, to przynajmniej do teorii.