Cuda Swietego Jozefa

Z powstaniem kaliskiego obrazu sw. Jozefa wiaze sie niezwykla historia. Niejaki Stobienia, zlozony ciezka choroba, cierpial bardzo i nie majac juz zadnej nadziei, prosil Boga o zakonczenie cierpien. Zwrocil sie do sw. Jozefa, patrona dobrej smierci. Nastepnej nocy przyszedl do niego sedziwy starzec, w ktorym mezczyzna rozpoznal wlasnie sw. Jozefa. Przybysz powiedzial do chorego: "Wyzdrowiejesz, gdy kazesz namalowacż obraz Swietej Rodziny z napisem «Idzcie do Jozefa» i ofiarujesz go kolegiacie kaliskiej". Chory wypelnil ten nakaz. W chwili gdy ujrzal namalowany wizerunek i ucalowal go, zostal calkowicie uzdrowiony. Obraz umieszczono w kolegiacie, a przybywajacy do niej wierni doznawali od samego poczatku roznych lask i cudow za wstawiennictwem sw. Jozefa. Druga czesc Cudow Swietego Jozefa zawiera ponad siedemdziesiat swiadectw i kilkadziesiat podziekowan, w ktorych wierni z calego kraju wyrazili wdziecznosc za rozmaite cudowne wydarzenia, jakie spotkaly ich dzieki wstawiennictwu oblubienca Matki Bozej. Opisane historie pokazuja, ze nie ma takich trudnosci, z ktorych Pan Bog nie moglby wyprowadzic czlowieka. Do swiadectw i podziekowan dolaczono takze akty zawierzenia. Pozwalaja one jeszcze wyrazniej dostrzec, jak wspanialego oredownika otrzymali ludzie w osobie sw. Jozefa.